Եկեք համաձայնվենք, որ ընկերությունը ավելի լավ բան է քան սերը: Սիրո պատճառով մենք շատ ենք տանջվում և հենց մեր ընկերներն են օգնում մեզ դուրս գալ այդ դեպրեսիայից: Իսկական ընկերություն շատ քիչ կա: Քչերին է բախտ վիճակվում լավ ընկեր ունենալ: Հիմա շատերը կասեն, որ ունեն այդ <<իսկական>> ընկերությունից, առանց դրա իմաստն ու նշանակությունը հասկանալու:
Իսկական ընկերությունը այն չէ, երբ ընկերոջդ ինչ-որ տեղ ես կանչում և նա չի մերժում, երբ քո փոխարեն ստուգողական աշխատանք է գրում կամ ել, երբ միայն քեզ հետ է ընկերություն անում: Այլ այն է, երբ պատրաստ եք մի կողմ դնել ձեր սկզբունքները հանուն ընկերության, այն է, երբ ընկերդ բարձր է պահում պատիվդ, տեկուզ իր պատվի հաշվին, այն է, երբ քո մեղքը իր վրա է վերցնում առանց քեզ հարցնելու:
Իսկական ընկերները երբեք չեն նեղանում իրարից, չեն վիճում անիմաստ հարցերի շուրջ, չեն մրցում իրար հետ, չեն փորձում առավելություններ ունենալ իրար հանդեպ:
Իսկական ընկերը կարող է ուրախությանդ ներկա չգտնվել, իսկ տխրությանդ պարտավոր է կողքիտ լինել:
Մենք բոլորս էլ շաաաաաաաատ ընկերներ ունենք, բայց նրանցից և ոչ մեկն էլ մեկ իսկական ընկերոջ չարժե: Այդ ընկերներից շատերը << արջի ընկրություն>> են անում: Մեզ հիշում են միայն այն ժամանակ, երբ իրենց պետք ենք: Նման տիպի մարդիկ նույնիսկ ծանոթ կոչվելու արժանի չեն, էլ ուր մնաց ընկեր`այն էլ իսկական ընկեր:
Ինչ սխալ քայլ էլ, որ անի ձեր ընկերը մի կոպտեք: Փորձեք բացատրել իր արած սխալը: Ինչքան բարի լինեք ձեր ընկերների նկատմամբ, երկու այդքան նրանք դա ձեզ կվերադարձնեն: Իսկական ընկերությունը միանգամից չի լինում, այլ ծնվում է ժամանակի ընթացքում: Մի դավաճանեք ձեր ընկերներին: Ամուր պահեք ձեր ընկերությունը և շուտով կվայլեք իսկական ընկերության բերկրանքը:
Главная 
