Երեկ էլ, այսօր էլ, վաղն էլ շատ հոդվածներ կտեղադրվեն <<Վերջին զանգի>> մասին, բայց այժմ ես ստորև Ձեր դատին եմ ներկայացնում մեր կայքի ամփոփիչ հոդվածը <<Վերջին զանգի>> մասին: Ահա և վերջ...Դու արթնանում ես ու ուղեղդ նորից պարուրում է <<Վերջին զանգի>> միտքը:Դու ուրախանում ես, որ վերջին օրն է դպրոցումդ լինելու, որ երբեք այլևս չես մտնելու այդ դպրոց, չես տեսնելու ուսուցիչներիդ, դասընկերներիդ, որ այլևս չեք մտնի այդ դասարան, չեք նստի այդ նստարանին:Մտածում ես ու դրան զուգահեռ պատրաստվում օրվան:Վերցնում ես այդ օրվա համար անհրաժեշտ իրերը՝ ֆոտոապարատ, հեռախոս, ծաղիկներ՝ դասղեկի համար:Այդ օրը մտնում ես դասարան՝ փոքր-ինչ ուրախ, փոքր-ինչ տխուր, և ընդառաջ են գալիս դասընկերուհիներդ:Հետո հերթը դասընկերներինն է:Դուք զրուցում եք ու նաև շտապում <<Վերջին զանգի>> ձեր տեքստը կրկնել:Ներս է մտնում դասղեկը և նրա հետ էլ ժամանակն աննկատ անցնում է:Եվ գալիս է շատ սպասված միջոցառման ժամանակը:Դուք բարձրանում եք բեմ, իսկ աղջիկները արտասանելու ժամանակ սկսում են հուզվել, արտասվել...Ոչ թե նրա համար, որ նրանք լացկան են, այլ որովհետև նրանց էմոցիաները տեղի էին տալիս:Բոլոր նրանք, ովքեր արդեն ունեցել են <<Վերջին զանգ>>, հիշում են, իսկ մյուսներն էլ հիշելու են իրենց դասընկերներին ու դասընկերուհիներին:Ահա և վերջ...Անցավ ամենը... Վերջին զանգ՝ դա այն օրն է, երբ թե՛ աղջիկ, թե՛ տղա, մոռանում են բոլոր բարդույթների և անիմաստ ամոթի մասին և քայլում են դասընկերների կամ դասընկերուհիների հետ միասին՝ գրկախառնված:Բոլոր տղաները հաստատ հիշում են այն դասընկերուհուն՝ ավելի կոնկրետ քրոջը, որի հետ այդ ամբողջ օրը քայլել են գրկախառնված, վալս են պարել, խմել նույն կենացը, ծիծաղել նույն հումորի վրա, արտասվել նույն ուսուցչին տեսնելիս, իսկ աղջիկների մոտ տպավորվել և մտքից դուրս չի գալիս դասընկերների՝ ավելի կոնկրետ եղբայրների բոլոր հաճոյախոսությունները, ցածր տրամադրության ժամանակ նրանց անվերջ շարունակվող ու նյարդայնացած հարցերը, <<թարս նայողների>> հետ ունեցած բուռն կռիվները...Չեն մոռանում...Չի կրկնվի...Չէ՛...Չկա այլևս ոչինչ. չկան ուսուցիչները, չկան ստուգողականները, գրիչ կորցնելը, կավիճ թաքցնելը...Տաս տարին անցավ մի օրվա պես:Այժմ ձեր տաս տարվա ընկերությունը վտանգի տակ է. ո՛չ թե նրա համար, որ իրար չեք սիրում, այլ սպասվող հագեցած օրվա զբաղմունքների պատճառով:Յուրաքանչյուրդ շարունակելու եք տարբեր ուսումնական հաստատություններում, լինելու եք իրարից հեռու, չեք տեսնելու ամեն առավոտ:Եվ հետո, ինչքան էլ ընկերների հետ կապը պահպանվի, նույնը չի լինի, ինչ դպրոցում:Դպրոցում օրդ էր նրանց հետ սկսվում, կեսօրն էր անցնում նրանց կողքին, ամենահաճելի օրերն էիք անցկացնում դպրոցում:Դուք արդեն ունեիք կազմավորված ձեր ընտանիքը, ձեր ներքին խոհանոցի յուրաքանչյուր իրադարձություն միայն դուք էիք իմանում: Հրաշալի էր...Չեմ խոսում էքսկուրսիաների մասին. դպրոցում հաստատ մի փոքրիկ խումբ ունեիք, որ միշտ միասին էիք ու էքսկուրսիա գնալիս միշտ նստում էիք ավտոբուսի վերջում ու երգում բոլոր ծանոթ երգերը, մաֆիա, փչացած հեռաղոս խաղում...Հետո հասնում էիք տեղ, մի հարմար տեղում ծածկոց փռում, նստում ու բաժանում էիք կարտերը:Հետո հերթը խորովածինն էր, խմիչքինը ու Երևան վերադառնալունը...Իսկ սիրահարվե՞լը...Առաջին սիրո խրճիթը դպրոցն էր:Հենց այդտեղ էիք առաջին անգամ իրար տեսել, իրար զգացել, իրար սիրել ու վերջիվերջո ամեն տարի նստել եք իրար կողքի ու այդպես էլ չիմացել փոխադարձության մասին: Դպրոցի հետ էլ անցավ մանկությունը, գիրքը, առաջին սերը, դասերից փախնելը...Մնաց հուշերում...Էլ չի կրկնվի...Չի վերականգնվի...:(((( Status4ka.am-ի անձնակազմը շնորհավորում է բոլոր շրջանավարտներին, մաղթում բարեհաջող պետականներ...:) Իսկ այժմ ստատուսներ <<Վերջին զանգի>> կապակցությամբ. * * * Последний звонок, простые слёзы. Учителям мы дарим розы. И всё-таки школа, мы будем тебя любить… * * * Звучит последний звонок, мы уходим, простите Прощайте учителя и в сердце храните Поверьте нам больно, Больно до слез... Но мы уходим... Мы уходим в серьез... * * * А на последний звонок,я просто сяду за свою парту,за которой я столькому научилась....на стул,с которого не раз падала.....пущу слезу и вспомню...ШКОЛА..я люблю. * * * Вот прошёл последний звонок,выпускной... но я всё равно ещё до конца не осознаю что просто буду безумно скучать по своей любимой школе... * * * Любовь порой приходит в школе, Ревность, измена, выяснение отношений На переменах. Чего только не происходило в школьных стенах. Я помню свой класс, Свой первый урок, Пришел выпускной, прозвенел последний звонок... * * * Первый раз за все годы обучения в школе я не хочу последний звонок... Ведь в этом году уйдут очень близкие и дорогие люди... Люблю их=*** * * * Как это больно понимать, что никогда не сядем за парты и не будем писать мелом, не увидим одноклассников... как грустно- последний звонок... * * * Последний звонок, простые слёзы. Учителям мы дарим розы. И всё-таки школа, мы будем тебя любить… * * * esor verji angam grichs @ngav dasi zhamanak, verji angam vres jxaynacav matemi dasatun, verji angam matemi qarords 5 pakvec , verji angam dprocum ashakert einq mez zgum :((
|