Նրանց ընտանիքը նոր էր քաղաք տեղափոխվել:Մայրն էր, հայրը և աղջիկը:Աղջիկը ութերորդ դարասան էր տեղափոխվում:Շուտով նրան ընդունեցին դպրոց:
Աղջկա անունը Ան էր:
Սկսվեցին դասերը:Նա գերազանց էր սովորում, ունեցավ շատ ընկերներ և սկսեց շփվել դասարանի ամենալավ աղջիկների հետ:Բոլորը նրան սիրում և հարգում էին:
Մի անգամ, երբ նրան հարցրեցին թե կյանքում սիրահարվել ես նա ասաց.
«Ոչ չի ստացվում»
Ուսման վերջին ամիսներն էին:Դասերի վերջում դուրս եկան ընկերուհիներով:Մեկն ասաց.
«Այդօր եկեք մեր բակ՝ ֆուտբոլ և բասկեդբոլ կխաղանք»
Նրանք համաձայնեցին:Շատ լավ օր էր:Աղջիկը ծանոթացավ մի տղայի հետ, որը վեցերորդ դասարան էր:Նրանք խաղացին իրար հետ:Մի քանի ժամից աղջիկը գնաց տուն:
Հաջորդ օրը դասերի ավարտից հետո այն աղջիկը, որը իրենց բակ էր հրավիրել Անին կանչեց մի կողմ և ասաց.
«ՆԱ քեզ սիրում է, շաաաատ-շաաատ է սիրում»
Ամեն-ինչ հասկանալի էր:Անը ասաց, որ այլևս չի գա այդտեղ:
Մի քանի օր էր ինչ Անը գիտեր դրա մասին:Նա շատ գեղեցիկ աղջիկ էր և շատերն էին սիրում, բայց այդ տղան ուրիշ էր:Նրանք միյայն տեսնվում էին դպրոցում, բայց փոխում էին ճանապարհը և չէին բարևում:
Անը և նրա բոլոր դասարանցիները գրանցված էին սոց. ցանցերում:Նա մտավ իր էջ՝ բացեց հաղորդագրությունները և կարդաց.
«Ես քեզ սիրում եմ շաաաաատ-շաաաատ, դու ես այս կյանքում ինձ ուժ տվող հրեշտակը:Քո գեղեցկությունը չափ ու սահման չունի:Ամեն անգամ քեզ տեսնելիս սկսում եմ դողալ:Բայց երբ խոսում եմ քեզ հետ այդ ամենին փոխարինում է երջանկությունը»
Անը սթափվեց:Հասկացավ, որ նա իրոք սիրում է և սկսեց շփվել հետը:Մի անգամ տղան հարցրեց.
«Սիրում ես ինձ»
Անը պատասխանեց.
«Չէ չեմ սիրում»
Տղան անընդհատ տանջում էր այդ հարցով և մի անգամ ասաց.
«Ինչու չես կարողանում սիրել»
Անը պատասխանեց.
«ԵՍ վախենում եմ...»
Տղան հարցրեց.
«Ինչից ես վախենում»
Իսկ Անը ասաց.
«Վախենում եմ, որ սերը ինձ ցավ կպատճառի, որ ես սկսեմ սիրել ինձ այլևս չեն սիրի և շատ մեծ ցավ կապրեմ»
Տղան ժպտաց և ասաց.
«Իսկ դու գիտես, որ ես իրանից սիրում եմ, որովհետև ինձ համար կապ չունի՝ թե դու երկու տարով մեծ ես:Մեկ է ԵՍ ՔԵԶ ՍԻՐՈՒՄ ԵՄ:
Նրանք այդպես իրար սիրեցին:Հետո ամուսնացան:Տղան այնքան ջերմ էր աղջկա հետ, որ կյանքը հեքիաթ էր թվում:
Главная 
