Նա մի աղջիկ էր , բոլորի նման, բոլորից տարբեր , հասարակ ու յուրահատուկ: Ապրում էր բոլորի նման , ուներ մեծ շրջապատ , ընկերներ , ընկերուհիներ , իրեն սիրող մարդիկ : Սիրահարվել էր... Տղան էլ նրան...Ժամանակ առ ժամանակ դուրս էին գալիս զբոսնելու, հարաբերությունները շարունակվում էին սովորականի պես , ու նրանցից ոչ մեկ իրար չէին ասել Սիրում եմ քեզ խոսքերը : Բայց գիտեին , որ սիրում են ու սիրված են : Մշտ գնում էին նույն տեղը , միշտ նույնխոսքերը , նույն ժպիտը , աչքերը : Բայց ընդամենը 3 ամիս ու ամեն ինչ վերջացավ : Աղջկա մասին լուրեր տարածվեցին , կասկածի տակ դրվեց ամենաթանկ բանը ` պատիվը , անունը : Ու երևի ամեն ինչ ավարտվեց, երևի տղան հավատաց խոսքերին , երևի այդ խոսքերը իրենց նպատակին հասան : Ամեն ինչ փոխվեց, եղավ այն ինչ միշտ է լինում , անքուն գիշերներ, արցունքներ, թախիծ, լռակյաց վիճակ, ամեն ինչ դատարկ ու ունայն : աղջիկը փոխեց դպրոցը , նոր շրջապատ , նոր ուսուցիչներ և երևի թե սկսվեց կյանքի նոր էջ : Հայտվեց մի տղա, մեկը ով պիտի լռացներ այն բացը , որ թողել էր նախկինը :Սկսեցին խոսել, շփվել, կապվել իրար հետ , ամեն օր համակարգչւ առաջ նստել խոսելու ակնկալիքով : Իրար երբեք չէին տեսել, բայց աղջկա մոտ արդեն զգացմունքներ էին արթնանում :Եկավ հանդիպման օրը ..հանդիպեցին , ամեն ինչ լավ էր...մի քանի օր անց նորից բաժանում : Երկրորդ անգամ ամեն ինչ կոտրվեց իր մեջ: Թվում էր թե այս անգամ այլևս դիմանալ չի լինի , թվում էր թե վերջն է արդեն : Բայց հաղթահարվեց ամեն ինչ : Ունեցավ բազում հիասթափության պահեր , բայց ուժ հավաքեց , նայեց առաջ ու շարժվեց սրտի թելադրանքով : Հետո այդ տղայի հետ մնացին լավ ըներներ , հիմա ուղղակի խոսում են որպես ծանոթներ , որպես ուղղակի լավ ընկերներ : Իսկ հիմա ....իսկ հիմա պետք է ամեն ինչ նորից ջնջել ու նորից նկարել : Հիմա նոր սեր է պետք գտնել ու ապրել այդ սիրով:
|