-Տղա'ս, գնա ու խանութից հաց գնիր:
-Աաաա դե պապ, ալարում եմ, հավես չունեմ,- պատասխանում է տղան:
-ՄՄ..Պատկերացնում ես տղաս, եթե էլեկտրանէներգիա ապահովող մարդիկ ևս ասեն ալարում եմ, հավես չունեմ, դու ինչպե՞ս կդիտես հեռուստացույցը,-հարցնում է հայրը:
-Պաահ, բան ասեցիր էլի, ես էլ չեմ նայի, գիրք կկարդամ- համառում է տղան:
-Պատկերացնում ես, եթե բանաստեղխներն ու գրողները ևս ծուլանան, ինչպե՞ս կկարդաս այդ գիրքը,- շարունակում է հայրը:
-Ես էլ ո'չ հեռուստացույց կնայեմ, ո'չ էլ գիրք կկարդամ, միայն կոնֆետ կուտեմ:
-Իսկ պատկերացնում ես, եթե կոնֆետի արտադրամասի աշխատողներն էլ ծուլանան, ի՞նչ ես ուտելու,- համառորեն հարցնում էր հայրը:
-Ա դե պապ, ես էլ մենակ կպառկեմ, կպառկեմ ու կքնեմ:
-Իսկ եթե կահույքագործները ծուլանա՞ն:
-Կգնամ դրսում ման կգամ:
-Դե ապրես տղաս, դե որ կգնաս ման գալու, այ հենց հիմա էլ ման գալով գնա ու հաց գնիր խանութից,- ջանասիրաբար ու հանգիստ բացատրելով իր ուզածին հասավ հայրը, այլ ոչ գոռգռալով ու ծեծելով:
Главная 
