Արդեն երկար ժամանակ է ինչ մեր երկրում ու առհասարակ աշխարհում փոխվել են ժամանակներԸ: Հասարակությունը գնում է դեպի ժամանակակից աշխարհ: Այո պետք է գնալ դեպի ծաղկում, բարգավաճում , բայց պետք չէ այդ ճանապարհին կորցնել տարիների ընթացքում ձեռք բերածը: Պետք չէ կորցնել այն ինչի համար պետք է միշտ պայքարել: Չեմ կարծում , որ աշխարհիս երեսին Կրթուրյունից կարևոր բան կա: Չէ որ պետք է կրթված լինել, գրագետ: Հիմա բոլորը մտածում են միայն փափուկ խաղալիքների, բանտիկների , սոցիալական ցանցերի ու նմանատիպ էժանագին բաների մասին: Չէ որ պետք է մտածել սովորելու, զառգացած լինելու մասին , որպիսի չգա այնպիսի օր , որ ամաչենք գիտելիք չունենալու համար,որ մեր երեխաները կարողանան մեզ տարբեր բնագավառներից հարցեր տալ, ու մենք ունենանք այդ հարցերի պատասխանները : Երբ նայում եմ այժմյան երիտասարդներին , թե ինչպես են մատների արանքով նայում Կրթությանը ու հասկանում , ոչ ոք չի մտածում իր սեփական ապագայի մասին : Բոլորը կարծես ուրիշ զբաղմունքներ ունեն: Որոնք ավելի շատ են կարևորում, քան սեփական ուղեղն ու կրթվածությունը: Եկեք վերջ տանք կողմնակի զբաղմունքներին, ոչ թե միայն ու միայն սկսենք սովորել ու այլևս կտրվենք աշխարհից այլ ուղղակի սովորելուն ավելի շատ ուշադրություն դարձնենք: