♥ Այո: Պետք չէ ափսոսալ երբեք, պետք չէ ափսոսալ նրա համար ինչ արելես երբևէ , եթե անգամ սխալ ես եղել , մի ափսոսա , ուղղակի փորձիր ուղղել այդ սխալը: Բայց մի ափսոսա նրա համար ինչ արել ես , այլ նրա համար ինչ կարող էիր , բայց չես արել: Չէ ոի սխալ գործելու համար մի քանի վայրկյան է պետք , իսկ այն ուղղելու համար տարիներն էլ քիչ են: Ընդունիր սխալդ, էլ մի կրկնիր հաջորդ անգամ այն, բայց մի ափսոսա, քանզի ափսոսում են միայն թույլերը , իսկ դու թույլ չես: Ամեն անգամ քայլեր անելուց առաջ մտածիր ինչ ես անում , որպեսզի ափսոսալու կամ չափսոսալու կարիք չունենաս: Ապրիր այնպես , որ երբեք ոչ-ոք չկարողանա ասել < Դու սխալ ես>: Ու լավ հիշիր դու երբեք չես կարող ստիպել մարդկանց քեզ հարգել , նրանք քեզնից կարող են վախենալ , բայց վախը հարգանք չէ: Ուրիշ է երբ քեզ հարգում են ու չեն վախենում քեզնից: Երբեք մի դիր քեզ ու դիմացինիդ մեջ անանց անդունդ , իչքան էլ նա արժանի լինի դրան: Միշտ իմացիր քո արժեքը ու մյուսների գինը: Ապրիր առանց բարդությունների , երբ գալիս է ժամանակը քեզ բարձր դասիր , երբ ոչ դարձրիր բոլորի նման, մեծի հետ մեծ , փոքրի հետ փոքր : Հավատացնում եմ այսպիսի բաները միշտ գնահատվում են : Ես ուզում եմ պրիմիտիվ օրինակ բերել , ավելի հասկանալի լինելու համար : Մեր դպրոցի տնօրենը խիստ , պահանջկոտ մարդ է , նրան թվում է թե նրան հարգում են դպրոցում , բայց դա ամենևին այդպես չէ , նրանից ուղղակի վախենում են ու այն էլ շատ , վախը երբեք հարգանք չի կարեղ ստեղծել : Հարգանքին արժանանում են այլ ոչ թե ստանում են հարգանք: Պետք է միշտ մտածել ամեն քայլից առաջ , թե արդյոք այս քայլով չեմ ցավեցնի իմ սիրած մարդկանց , չեմ նեղացնի ու չեմ արժանանա նրանց հիասթափությանը : Իսկ հաճախ հանուն սեփական երջանկության արժի դեմ գնալ բոլորին : Եթե դու սիրել ես , բայց քեզ մոտ ոչինչ չի ստացվել այդ ժամ ևս պետք չէ ափսոսալ , ուղղակի պետք է ուրախ լինել , չէ որ դու արդեն ինչ-որ չափով կյանքի փորձ ունես: Պետք չէ երբեք փոշմանոլ սիրելու համար , իչքան էլ նա արժանի չլիներ այդ սիրուն : Երբեք մի ափսոսացեք ...ուղղակի փորձեք ուղղել սխալները... ♥ ♥ ♥
|